I’ve looked at the Egidius problem from a different perspective and by doing so I came across some helpful information. Apparently in the old days not only the first names but some of the last names were written in a Latinised form in the registers. I don’t think it happened with many names so I wasn’t aware of this until I stumbled upon an article about this particular family in which this was explained and with more helfpul information. Anyway, I found the records of Egidius’ wedding. Now I am going in search of his bigamous wife.
The book project thing is more or less finished so I can finally go back to regular oil painting and finish the three paintings that are awaiting completion. The book is quite messy but I don’t want to spend more time on it. Here are some sample pictures (some of them while in progress):
I’ve made progress with Charles the Bold too, but that’s for another Sword in the Stone post.
Vorige keer had ik als volgende post “Kaïn” beloofd, dus dan zullen we dat maar doen.
Er zijn een aantal dozen met boeken die nog van bij de grootouders kwamen en sommige daarvan komen zelfs nog van hun ouders. In een van die dozen kwam ik het boek “Kaïn'” tegen. De omslag zag er interessant uit, een houtsnedeachtige tekening van de mij totaal onbekende Wladimir Bielkine. De schrijver van de roman is de mij nog onbekendere Rogier Van Aerde. De roman is zwaar op de hand (zijnota: de Duitsers hebben het boek blijkbaar verboden wegens te Joods volgens Wikipedia). Het verhaal gaat over de mij wel bekende Kaïn uit de bijbel, maar het boek is erg zwaar op de hand. Het verscheen tijdens de oorlogsjaren dus niet zo verwonderlijk. Ik heb het, eerlijk gezegd, niet kunnen uitlezen.
Ik vermoed dat er oorspronkelijk nog een stofomslag bij was maar die is verdwenen. De kaft zelf is van een soort slangenhuidreliëf voorzien, leuk detail. Helaas, one major issue gezien de vochtige omgeving waarin het boek bewaard werd: schimmel (zie rechts onderaan). Schimmel is niet alleen slecht voor het boek, maar ook voor de gezondheid en voor andere boeken in de omgeving. De omslag heb ik dus meteen verwijderd. Binnenin leek het boek nog ok, maar het gaat voorlopig toch in quarantaine en dan ga ik eventueel een nieuwe omslag knutselen.
Voorbeeldje van de tekeningen binnenin:
Verder deze week nog gewerkt aan twee schilderijen in vordering. Morgen nog effe langs ons atelier voor de opendeurdagen.
Ik heb mij onlangs ook een beetje laten gaan in de kringloopwinkel, oa:
Het ene gaat over Jezus, zonder borsten, en het andere over de duivel, met borsten, dus dat is goed uitgebalanceerd. Niks zo fijn als samenzweringstheorieën, hoe onnozeler, hoe beter.
Over samenzweringen gesproken, de gestolen Rechtvaardige Rechters van de broers van Eyck zijn weer hot en trending deze week. Ik snap wel niet waarom speurders het zich zo moeilijk maken. Afgelopen donderdag waren we naar een aflevering van The Blacklist aan het kijken en dat paneel staat dus gewoon bij The Debt Collector thuis in de kelder, tussen de glazen potten met afgehakte oren:
Schilderen: vooral academieopdrachten op het moment: een portret, een interieur, een landschap afgwerkt.
Boeken lezen tussendoor:
De Barbara Cartland is uit. Zo slecht dat het weer goed is.
Eindelijk weer aan de revisie van Azoth begonnen. Het was handiger geweest als ik deze twee oude boekjes over de Mont St. Michel al ter inzage had gehad toen ik de eerste versie van Azoth neerpende in de gebruikelijke NaNoWriMo mayhem maar ze komen bij de revisie ook goed van pas.
Verder ben ik na de biografieën over Velazquez uit de bib deze biografie over Bruegel aan het lezen die rondslingerde in het ouderlijk huis. Veel interessante weetjes, geen idee over alles klopt maar dat mag de pret niet drukken. Dik boek dus nog niet uit.
Series/film:
Gisteren naar Jupiter Ascending gekeken, de meest weirde slechte film die ik tot nu toe gezien heb. 1/5, vooral voor de visuele aspecten.
Twee afleveringen van Lucifer, een soort Castle meets Supernatural. Ieder zijn meug maar niet de mijne. Misschien moet het nog echt vertrekken. 2/5
Een aflevering van de serie Troy. Ook al afgrijselijk. 0/5.
Misschien ben ik gewoon een erg moeilijke klant, ha ha ha.
Ik zie mijn boekverzameling eerder als een soort wolk (oftewel “cloud”) waarin alles vendiagram- en pijlgewijs met elkaar verbonden is, dan een nette, volgens bibliotheeknormen geordende collectie.
Les Rois Maudits door Maurice Druon– Deze pockets uit de jaren 70 vond ik ergens onderin een oude boekenkast bij mijn ouders. Het kan best dat ze nog van mijn grootmoeder kwamen. Die was geobsedeerd door de Franse adel en koning en prinsessen en allerlei andere soorten klatergoud. De romans van Druon over de Franse middeleeuwen zijn in het Engels verschenen als The Accursed Kings en zoals ik achteraf op Wikipedia las, blijken ze een inspiratie geweest te zijn voor Games of Thrones-auteur George Martin. Ik weet niet of ik ze helemaal ga lezen. Ik lees niet zo graag Franse boeken (en dat doet me eraan herinneren dat ik de rest van de Sèdes boek nog moet vertalen). Ik heb ooit een stuk van de tv-serie bekeken maar die was aan de saaie kant. De verhalen gaan echter over een periode die wel weer bij de rest van mijn collectie past, namelijk de Middeleeuwen en de tempeliers. Dus nog maar even bijhouden. Het zijn kleine pockets en ze vullen de gaatjes op.
