Vorige keer had ik als volgende post “Kaïn” beloofd, dus dan zullen we dat maar doen.
Er zijn een aantal dozen met boeken die nog van bij de grootouders kwamen en sommige daarvan komen zelfs nog van hun ouders. In een van die dozen kwam ik het boek “Kaïn'” tegen. De omslag zag er interessant uit, een houtsnedeachtige tekening van de mij totaal onbekende Wladimir Bielkine. De schrijver van de roman is de mij nog onbekendere Rogier Van Aerde. De roman is zwaar op de hand (zijnota: de Duitsers hebben het boek blijkbaar verboden wegens te Joods volgens Wikipedia). Het verhaal gaat over de mij wel bekende Kaïn uit de bijbel, maar het boek is erg zwaar op de hand. Het verscheen tijdens de oorlogsjaren dus niet zo verwonderlijk. Ik heb het, eerlijk gezegd, niet kunnen uitlezen.
Ik vermoed dat er oorspronkelijk nog een stofomslag bij was maar die is verdwenen. De kaft zelf is van een soort slangenhuidreliëf voorzien, leuk detail. Helaas, one major issue gezien de vochtige omgeving waarin het boek bewaard werd: schimmel (zie rechts onderaan). Schimmel is niet alleen slecht voor het boek, maar ook voor de gezondheid en voor andere boeken in de omgeving. De omslag heb ik dus meteen verwijderd. Binnenin leek het boek nog ok, maar het gaat voorlopig toch in quarantaine en dan ga ik eventueel een nieuwe omslag knutselen.
Voorbeeldje van de tekeningen binnenin:
Verder deze week nog gewerkt aan twee schilderijen in vordering. Morgen nog effe langs ons atelier voor de opendeurdagen.
Ik heb mij onlangs ook een beetje laten gaan in de kringloopwinkel, oa:
Het ene gaat over Jezus, zonder borsten, en het andere over de duivel, met borsten, dus dat is goed uitgebalanceerd. Niks zo fijn als samenzweringstheorieën, hoe onnozeler, hoe beter.
Over samenzweringen gesproken, de gestolen Rechtvaardige Rechters van de broers van Eyck zijn weer hot en trending deze week. Ik snap wel niet waarom speurders het zich zo moeilijk maken. Afgelopen donderdag waren we naar een aflevering van The Blacklist aan het kijken en dat paneel staat dus gewoon bij The Debt Collector thuis in de kelder, tussen de glazen potten met afgehakte oren:
“Ik denk dat we iets hebben.”
Het zal zijn, ja…